Gwarancja najniższej ceny -10%
W poprzednim artykule opowiedziałam Wam o najbardziej interesujących i wartych uwagi walorach przyrodniczych Wyspy Sobieszewskiej. Dziś skupię się na tym, co zrobić, aby doświadczyć nadmorskiego, niepowtarzalnego klimatu wyspy jeszcze mocniej. Przygotujcie rowery, rozgrzejcie ramiona, ubierzcie wygodne buty i ruszcie z uśmiechem na ustach po przygodę.
Zdjęcie: Plaża na Wyspie Sobieszewskiej
Choć leżąca w granicach Gdańska, jest oddalona od jego centrum o nieco ponad 15 km. To wystarczy, aby poczuć klimat małej, urokliwej miejscowości przytulonej do tętniącego życiem miasta o bogatej historii. Aby się o tym przekonać niezbędne jest… dostanie się na wyspę. Mamy trzy możliwości, aby to zrobić.
4 lata temu Sobieszewo zyskało nowe połączenie ze stałym lądem. Po ponad 40 latach korzystania z mostu pontonowego (najdłuższego mostu pływającego w Polsce), oddano do użytku most zwodzony nad Martwą Wisłą (fragment drogi wojewódzkiej 501), nazwany Mostem 100-lecia Odzyskania Niepodległości Polski, będący jednocześnie największym tego typu obiektem w kraju (ponad 180 m długości). Most jest czynny całą dobę, a przejazd bezpłatny.
Przepływają pod nim jednostki o wysokości do 5 metrów. Myślę, że warto odnotować godziny, w których most otwiera się (m.in. 08:30, 10:30, 17:00, 19:00), by przepuścić większe statki. Jest to na pewno nie lada gratka – zarówno dla dzieci, jak i zainteresowanych techniką dorosłych, ponieważ nie mamy w Polsce wielu takich rozwiązań.
Zdjęcie: Most 100-lecia Odzyskania Niepodległości Polski, Wyspa Sobieszewska
Po drugiej stronie wyspy dostępna jest sezonowo (od końca kwietnia lub początku maja do końca września lub początku października) przeprawa promowa, umożliwiająca wjazd na wyspę z kierunku Mierzei Wiślanej (lub wyjazd w kierunku Stegny czy Krynicy Morskiej).
Aby dostać się z jednego brzegu Wisły na drugi, należy stanąć w kolejce, opłacić przejazd i… podziwiać widoki z pokładu promu, kursującego codziennie od 07:00 do 21:00 co około pół godziny. Co ważne, z odpłatnego przejazdu mogą skorzystać zarówno kierowcy samochodów osobowych, motocykliści, ale także rowerzyści i piesi.
Jest krótszy i węższy niż ten w Sobieszewie, ale również zwodzony oraz czynny przez cały rok. Most łączy dwa brzegi Martwej Wisły. Mogą pod nim przepływać jednostki do 8 m wysokości, co znaczy, że kiedy pojawi się jednostka wyższa, most się otwiera. Warto więc poobserwować, czy jego funkcjonalność różni się od mostu sobieszewskiego.
Zdjęcie: Most na śluzie w Przegalinie
Kiedy zostawiliśmy już stały ląd za sobą, rozpościera się przed nami całe piękno i ogrom możliwości, jakie daje Wyspa Sobieszewska. Aby poznać niesamowitą przyrodę z jej bogactwem gatunków i form, zachęcam do aktywności fizycznej, szczególnie, jeśli wcześniej głównie plażowaliśmy. Moim zdaniem najlepszym sposobem na przybliżenie wyspiarskiego klimatu będzie wycieczka rowerowa lub zwiedzanie okolicy z perspektywy kajaka.
Jeśli chcecie poczuć na własnej skórze urok Wyspy Sobieszewskiej, zachęcam do przejażdżki niebieskim szlakiem rowerowym im. Wincentego Pola (upamiętniającego geografa, m.in. twórcę nazwy Wisła Śmiała).
Szlak liczy 24 km i zatacza pętlę wokół całej wyspy. Wiedzie zarówno drogami asfaltowymi o niskim natężeniu ruchu, jak drogami gruntowymi oraz czasem mocno piaszczystymi ścieżkami leśnymi. Najlepiej pokonać go na rowerze trekkingowym, crossowym lub górskim. Na szczęście poziom trudności jest niski, więc przy odrobinie zapału i dobrych chęci, dysponując odpowiednią ilością czasu, powinien się nadać dla zdecydowanej większości turystów.
Dlaczego warto? Przede wszystkim dlatego, że za jednym razem jesteśmy w stanie poznać wyspę od różnych stron, obserwując przyrodę, architekturę i myśl techniczną.
Zdjęcie: Wycieczka rowerowa po Wyspie Sobieszewskiej
Trasa rowerowa rozpoczyna się na moście zwodzonym w Sobieszewie. Wiedzie przez centrum miasta, by dalej po wale przeciwpowodziowym wzdłuż Martwej Wisły, pokierować nas w stronę Przegaliny. Po drodze możemy podziwiać m.in. Sanktuarium Matki Bożej Saletyńskiej czy zboczyć w stronę dworku eklektycznego z końca XIX wieku. Na uwagę zasługuje również jeden z najstarszych budynków tej okolicy – wybudowany w pierwszej połowie XVIII wieku drewniany dom na kamiennej podmurówce. Oprócz ciekawostek architektonicznych nie zapomnijmy o pięknej przyrodzie, gdyż wzdłuż rzeki zobaczymy tereny szuwarowe z rzadkimi i chronionymi roślinami.
Zbliżając się do Wisły, warto przyjrzeć się zabytkowej śluzie w Przegalinie. Pod koniec XIX wieku i w wieku XX służyła spławianiu drewna do Gdańska. Na uwagę zasługują dobrze zachowane urządzenia hydrotechniczne oraz unikatowy napęd hydrauliczny wrót śluzy (w budynku przy ul. Przegalińskiej 60). Aktualnie śluza nie jest już wykorzystywana, a do transportowania jednostek wodnych korzysta się ze śluzy południowej, nad którą znajduje się jeden z mostów umożliwiających wjazd na Wyspę.
Po powrocie na szlak kierujemy się na północ w stronę Zatoki Gdańskiej, lewym brzegiem Przekopu Wisły, mijając po drodze port z lodołamaczami, a także zachowane i odrestaurowane domy rybackie.
Po niespełna 12 km od startu wycieczki, dotrzemy do Świbna i wspomnianej wcześniej przeprawy promowej. Ci z Was, którzy chcą się skierować w stronę Mierzei Wiślanej, w sezonie letnim mają na to wyjątkową szansę. Ja jednak namawiam do pozostania na Wyspie i udania się jeszcze bardziej na północ do Rezerwatu Mewia Łacha (opisanego w poprzednim wpisie) lub kontynuowania przejażdżki zgodnie z niebieskim szlakiem.
Za Świbnem wjedziemy do lasu. Droga bywa piaszczysta, jednak wiedzie pośród szumu drzew i śpiewu ptaków, co z pewnością zrekompensuje potencjalne chwilowe trudności. Jest to po prostu przyjemny odcinek, na którym można odciąć się od miasta, odetchnąć pełną piersią i zgrać z rytmem natury.
Zdjęcie: Szlak rowerowy na Wyspie Sobieszewskiej
Po przejechaniu około 6 km od Świbna dotrzemy do miejscowości Orle. Tu szczególną uwagę zwraca położona od strony morza Wieża widokowa – zbiornik wody Kazimierz, regulujący ciśnienie na wyspie. Na jej szczycie, ponad koronami drzew, znajduje się taras widokowy. Zachęcam Was gorąco do zrobienia sobie przystanku i zwiedzenia zbiornika oraz podziwiania panoramy Zatoki Gdańskiej (przy dobrej widoczności da się dotrze Hel), piaszczystych plaż, wydmowych lasów, czy wreszcie krajobrazu Żuław. Z uwagi na bezpieczeństwo obiektu, wejścia są bezpłatne, ale limitowane. Warto więc z wyprzedzeniem dokonać rezerwacji.
Będąc w pobliżu możecie również zobaczyć Forsterówkę, czyli blisko 90-letni dworek modrzewiowy, wybudowany na polecenie Adolfa Hitlera. Pierwotnie mieściła się w nim rezydencja NSDAP, później ulokowano w nim dzieci zagrożone gruźlicą i szpital polowy. Aktualnie dworek jest nieczynny, jednak zgodnie z planami gdańskich franciszkanów ma stać się centrum współpracy młodzieży polsko-niemieckiej.
Po przejechaniu około 3 km za Orle, docieramy ponownie do Sobieszewa. W tym momencie mamy możliwość udania się w kierunku Rezerwatu Ptasi Raj lub powrotu w stronę mostu i tym samym zakończenia wycieczki.
Zdjęcie: Rezerwat Ptasi Raj, Wyspa Sobieszewska
Jeśli w poprzednich dniach aktywowaliście nogi na szlaku rowerowym, to tym razem proponuję zmęczyć nieco… ręce i udać się na wycieczkę kajakiem dookoła wyspy (dla bardziej doświadczonych) lub powiosłować Wisłą Śmiałą i Wisłą Martwą.
Choć w tym roku nie znalazłam żadnych informacji o zorganizowanych wycieczkach kajakowych z przewodnikiem, zachęcam do wzięcia sprawy w swoje ręce i ruszenia po przygodę ;)
W Sobieszewie przy ulicy Przegalińskiej znajduje się Przystań kajakowa na Kanale Młynówka i wypożyczalnia kajaków. Infrastruktura, tj. wiata piknikowa, miejsce ogniskowe i parking, umożliwiają kulinarny odpoczynek po aktywnym wiosłowaniu.
Po uprzedniej rezerwacji kajaka, można popłynąć w kierunku Zatoki Gdańskiej, po drodze przepływając pod Mostem 1000-lecia Odzyskania Niepodległości Polski, wzdłuż przystani jachtowej, pomostu przy wejściu do Rezerwatu Ptasi Raj i nieopodal pięknej, kamiennej grobli. Osoby bardziej doświadczone i pewne swoich umiejętności, mogą ruszyć dalej w kierunku otwartych wód Zatoki Gdańskiej, pokonując pojawiające się fale i, robiąc pętlę, wrócić od strony Przekopu Wisły do przystani.
Pozostali mogą zawrócić w okolicy Narodowego Centrum Żeglarstwa w kierunku Jachtklubu Stoczni Gdańskiej i sobieszewskiej mariny, by dotrzeć ponownie do miejsca wypłynięcia. Tak opisana trasa ma około 12 km. Oczywiście, da się ją skrócić i zrealizować mniejszą pętlę, w sam raz na pierwsze spotkanie z kajakiem lub dla aktywnych rodzin z dziećmi.
Zdjęcie: Kajakiem po Wyspie Sobieszewskiej
Mam nadzieję, że uda się Wam odwiedzić Wyspę Sobieszewską i poznać jej uroki. Życzę, żebyście odkrywali ją niespiesznie, przy akompaniamencie ptasich śpiewów, szumu fal i drzew.
Jestem pewna, że znajdziecie tam coś w sam raz dla siebie. Przyjemnych wakacji.
Sprawdź pozostałe wpisy na blogu:
Zdjęcia pochodzą między innymi ze stron:
Kliknij i pobierz APLIKACJĘ GRANO HOTELS
